پدرها و مادرها در روزهاي باقيمانده تا شروع مدرسه، بيشتر از هر چيزي به تهيه وسايل و ابزارهاي مورد نياز براي فرزندشان اهميت ميدهند. با اينحال، اگر فرزندتان در سالهاي نوجواني قرار دارد، بايد بدانيد كه بخشي از مهمترين تغييرات مربوط به او را مسائل دهان و دندان تشكيل ميدهند. طبق گزارش انجمن ارتودنسي بريتانيا (BOS)، بيش از ۹۰ درصد از افراد نيازمند به ارتودنسي، نوجوانان زير ۱۸ سال هستند.
احتمالا بعد از دانستن اين موضوع ميپرسيد كه چه زماني بايد فرزندتان را نزد دندانپزشك ببريد؟ و اينكه چه گزينههايي در دسترس فرزند شما قرار دارند؟ دكتر آنتوني لام (متخصص ارتودنسي)، به اين سوالها پاسخ ميدهد.
اين متخصص ميگويد: «اكثر كودكان بين ۱۱ تا ۱۴ سالگي، با توجه به تكامل دندانها، به براكتهاي ارتودنسي نياز پيدا ميكنند. بنابراين، توصيه ميشود كه بلافاصله بعد از ريختن همه دندانهاي شيري فرزندتان (حدودا ۱۲ سالگي)، او را نزد متخصص ارتودنسي ببريد. با اينحال، همه كودكان در اين مورد با هم يكسان نيستند. بعضي از دندانپزشكان معتقدند كه افراد از همان دوران كودكي بايد هر ۶ ماه، حداقل يك بار به دندانپزشك مراجعه كنند».
نشانههايي كه بايد به آنها توجه كرد
مواجهه با اين نشانههاي رايج در كودكان كوچكتر (تقريبا ۷ تا ۱۰ ساله)، يعني فرزند شما احتمالا به ارتودنسي نياز دارد: مكيدن انگشست شست، جلورفتگي فك بالايي يا جلوآمدگي بيش از حد دندانهاي فوقاني. به همين دليل، دكتر لام ميگويد كه بازداشتن كودكان از مكيدن انگشست شست واقعا ضرورت دارد.
دكتر لام ميگويد: «واضحترين علائمي كه نياز فرزند شما به براكت ارتودنسي را نشان ميدهند، جلو بودن دندانهاي پاييني نسبت به فك يا underbite و جلو بودن دندانهاي بالايي نسبت به فك يا overbite است. فشردگي غيرعادي دندانها و كجشدگي دندان نيز از همين علائم هستند. اين مشكلات واقعا رايج محسوب ميشوند و در صورت عدم درمان، عوارض متعددي را با پيامدهاي متوسط يا شديد در بر خواهند داشت».
اين متخصص ميافزايد: «با اينحال، بعضي از نشانهها نيز آشكار نيستند و ممكن است كه دلايل پزشكي داشته باشند. اگر فرزندتان در جويدن يا گاز گرفتن تكههاي غذا با مشكل مواجه است، يا حالت فكش موقع غذا خوردن تغيير ميكند، بايد از براكت ارتودنسي استفاده كند. جايگيري نامناسب و غيرصحيح فك ميتواند به مشكلاتي مانند سردرد، اختلال در جويدن، اختلالهاي گفتاري و حتي اختلالهاي دردناك مفصل فك منجر شود. هر كدام از اين مشكلات واقعا ميتوانند عملكرد تحصيلي فرزندتان را در مدرسه مختل كنند».
براكتهاي ارتودنسي: نكات مهم
دلايل زيادي وجود دارند كه اهميت و فوايد استفاده از براكتهاي ارتودنسي را نشان ميدهند. سادهترين و اولين دليل، تقويت بهداشت دهان و دندان است. بهعلاوه، براكتهاي ارتودنسي ميتوانند تاثير زيادي بر اعتمادبهنفس و عزتنفس كودكان و نوجوانان باقي بگذارند كه در دوران مدرسه واقعا اهميت ويژهاي دارند.
بعضي از افراد، ارتودنسي را به يك موضوع مربوط به زيبايي محدود ميكنند، درحالي كه جنبههاي پزشكي و غيرزيبايي ارتودنسي واقعا بر جنبههاي زيبايي آن ارجحيت دارند. بنابراين، والدين نيز بايد اهميت ارتودنسي را بهعنوان كاري كه سلامت جسمي و رواني فرزندشان را تقويت ميكند، درك كنند و اين كار را واقعا در زندگي فرزندشان جدي بگيرند.
اگرچه اين مساله كاملا به شرايط هر فرد و عمق مشكلات او بستگي دارد، اما ميانگين دوره درمان ارتودنسي بين ۱۲ تا ۲۴ ماه است. بعضي از كودكان پس از پايان دوره ارتودنسي، هنوز به استفاده از محافظهاي قابل جداسازي نياز دارند تا مانع از حركت دندانها شوند.
لزوم چكاپ دندانها پيش از رفتن به مدرسه!
پدرها و مادرها در روزهاي باقيمانده تا شروع مدرسه، بيشتر از هر چيزي به تهيه وسايل و ابزارهاي مورد نياز براي فرزندشان اهميت ميدهند. با اينحال، اگر فرزندتان در سالهاي نوجواني قرار دارد، بايد بدانيد كه بخشي از مهمترين تغييرات مربوط به او را مسائل دهان و دندان تشكيل ميدهند. طبق گزارش انجمن ارتودنسي بريتانيا (BOS)، بيش از ۹۰ درصد از افراد نيازمند به ارتودنسي، نوجوانان زير ۱۸ سال هستند.
احتمالا بعد از دانستن اين موضوع ميپرسيد كه چه زماني بايد فرزندتان را نزد دندانپزشك ببريد؟ و اينكه چه گزينههايي در دسترس فرزند شما قرار دارند؟ دكتر آنتوني لام (متخصص ارتودنسي)، به اين سوالها پاسخ ميدهد.
اين متخصص ميگويد: «اكثر كودكان بين ۱۱ تا ۱۴ سالگي، با توجه به تكامل دندانها، به براكتهاي ارتودنسي نياز پيدا ميكنند. بنابراين، توصيه ميشود كه بلافاصله بعد از ريختن همه دندانهاي شيري فرزندتان (حدودا ۱۲ سالگي)، او را نزد متخصص ارتودنسي ببريد. با اينحال، همه كودكان در اين مورد با هم يكسان نيستند. بعضي از دندانپزشكان معتقدند كه افراد از همان دوران كودكي بايد هر ۶ ماه، حداقل يك بار به دندانپزشك مراجعه كنند».
نشانههايي كه بايد به آنها توجه كرد
مواجهه با اين نشانههاي رايج در كودكان كوچكتر (تقريبا ۷ تا ۱۰ ساله)، يعني فرزند شما احتمالا به ارتودنسي نياز دارد: مكيدن انگشست شست، جلورفتگي فك بالايي يا جلوآمدگي بيش از حد دندانهاي فوقاني. به همين دليل، دكتر لام ميگويد كه بازداشتن كودكان از مكيدن انگشست شست واقعا ضرورت دارد.
دكتر لام ميگويد: «واضحترين علائمي كه نياز فرزند شما به براكت ارتودنسي را نشان ميدهند، جلو بودن دندانهاي پاييني نسبت به فك يا underbite و جلو بودن دندانهاي بالايي نسبت به فك يا overbite است. فشردگي غيرعادي دندانها و كجشدگي دندان نيز از همين علائم هستند. اين مشكلات واقعا رايج محسوب ميشوند و در صورت عدم درمان، عوارض متعددي را با پيامدهاي متوسط يا شديد در بر خواهند داشت».
اين متخصص ميافزايد: «با اينحال، بعضي از نشانهها نيز آشكار نيستند و ممكن است كه دلايل پزشكي داشته باشند. اگر فرزندتان در جويدن يا گاز گرفتن تكههاي غذا با مشكل مواجه است، يا حالت فكش موقع غذا خوردن تغيير ميكند، بايد از براكت ارتودنسي استفاده كند. جايگيري نامناسب و غيرصحيح فك ميتواند به مشكلاتي مانند سردرد، اختلال در جويدن، اختلالهاي گفتاري و حتي اختلالهاي دردناك مفصل فك منجر شود. هر كدام از اين مشكلات واقعا ميتوانند عملكرد تحصيلي فرزندتان را در مدرسه مختل كنند».
براكتهاي ارتودنسي: نكات مهم
دلايل زيادي وجود دارند كه اهميت و فوايد استفاده از براكتهاي ارتودنسي را نشان ميدهند. سادهترين و اولين دليل، تقويت بهداشت دهان و دندان است. بهعلاوه، براكتهاي ارتودنسي ميتوانند تاثير زيادي بر اعتمادبهنفس و عزتنفس كودكان و نوجوانان باقي بگذارند كه در دوران مدرسه واقعا اهميت ويژهاي دارند.
بعضي از افراد، ارتودنسي را به يك موضوع مربوط به زيبايي محدود ميكنند، درحالي كه جنبههاي پزشكي و غيرزيبايي ارتودنسي واقعا بر جنبههاي زيبايي آن ارجحيت دارند. بنابراين، والدين نيز بايد اهميت ارتودنسي را بهعنوان كاري كه سلامت جسمي و رواني فرزندشان را تقويت ميكند، درك كنند و اين كار را واقعا در زندگي فرزندشان جدي بگيرند.
اگرچه اين مساله كاملا به شرايط هر فرد و عمق مشكلات او بستگي دارد، اما ميانگين دوره درمان ارتودنسي بين ۱۲ تا ۲۴ ماه است. بعضي از كودكان پس از پايان دوره ارتودنسي، هنوز به استفاده از محافظهاي قابل جداسازي نياز دارند تا مانع از حركت دندانها شوند.