سلامت و سبك زندگي

موارد استفاده ديلتيازم

ديلتيازم دردرمان آنژين صدري، پرفشاري خون و آريتمي مصرف مي‌شود. اين دارو در كنترل آنژين وازواسپاتيك يا آنژين ناپايدار در بيماراني كه قادر به تحمل داروهاي مسدودكننده گيرنده بتا-آدرنرژيك يا نيترات‌ها نيستند يا علائم بيماري آنها با اين داروها از بين نمي‌رود، مصرف مي‌شود. ديلتيازم تزريقي در درمان تاكيكاردي فوق بطني و كنترل موقت ضربان بطني سريع در فلوتر دهليزي يا فيبريلاسيون دهليزي نيز مصرف مي‌شود.

فارماكوكينتيك

ديلتيازم به خوبي از طريق مجراي گوارش جذب مي‌شود و به دليل متابوليسم عبور اول از كبد، فراهمي زيستي آن تقريباً ۴۰ درصد مي‌باشد. فراهمي زيستي با مصرف طولاني مدت و افزايش مقدار مصرف، افزايش مي‌يابد. پيوند اين دارو به پروتئين‌هاي پلاسما زياد مي‌باشد. نيمه عمر اين دارو پس از مصرف يك مقدار واحد خوراكي ۳۰-۲۰ دقيقه و براي مقادير مصرف تكراري و زياد، تقريباً ۵ تا ۸ ساعت مي‌باشد. نيمه عمر آن از راه تزريقي نيز تقريباً ۳.۴ ساعت است. اثر ديلتيازماز راه تزريقي طي ۳ دقيقه ( به منظور كاهش سرعت ضربان قلب يا تبديل تاكي كاردي فوق بطني حمله‌اي به ريتم سينوسي) و با مصرف قرص‌هاي معمولي پس از ۶۰-۳۰ دقيقه شروع مي‌شود. زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر با مصرف مكرر از راه خوراكي حدود ۲ هفته است و با تزريق سريع وريدي ۷-۲ دقيقه است. طول اثر دارو از راه خوراكي ۸-۴ ساعت، از راه تزريق سريع وريدي ۳-۱ ساعت و از راه انفوزيون مداوم وريدي ۱-۰.۵ ساعت است.

موارد منع مصرف ديلتيازم

اين دارو در انسداد درجه ۲ يا ۳ دهليزي بطني ( مگر در مواردي كه از ضربان‌ساز مصنوعي استفاده شده باشد)، كاهش شديد فشار خون، نارسايي عملكرد گره سينوسي-دهليزي و سندرم Wolf – Parkinson – White همراه با فلوتر يا فيبريلاسيون دهليزي نبايد مصرف شود.

هشدارها

۱- مقدار مصرف ديلتيازم در بيمارن مبتلا به مشكل كليوي و كبدي بايد كاهش داده شود.
۲- اين دارو در صورت وجود براديكاردي شديد، نارسايي قلبي، شوك كارديوژنيك، انفاركتوس حاد ميوكارد همراه با احتقان ريوي و حساسيت به داروهاي مسدودكننده كانال كلسيمي با احتياط فراوان مصرف شود.
۳- اندازه‌گيري فشار خون،‌ انجام آزمون ECG و اندازه‌گيري ضربان قلب در طول مصرف دارو ضروري است.

عوارض جانبي ديلتيازم

براديكاردي، انسداد سينوسي-دهليزي و دهليزي – بطني،‌ كاهش فشار خون، كسالت، سردرد، اختلالات گوارشي، برافروختگي و احساس گرما، ورم مچ پا از عوارض جانبي مهم دارو مي‌باشند.

نكات قابل توصيه

۱- مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد.
۲- اين دارو افزايش فشار خون را درمان نمي‌كند. بلكه آن را كنترل مي‌نمايد، از اين رو مصرف آن ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد.
۳- كاهش دفعات بروز درد قفسه سينه ممكن است بيمار را تشويق به فعاليت بيش از حد كند. بنابراين، در مورد ميزان تمرينات بدني بايد با پزشك مشورت شود.
۴- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سپماتيك كه نياز به نسخه ندارند بايد خودداري شود.
۵- نبض بيمار بايد كنترل شود و در صورتي كه كمتر از ۵۰ بار در دقيقه باشد، مراجعه به پزشك ضروري است.
۶- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اين كه تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد، در اين صورت مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر شود.

اشكال دارويي ديلتيازم
Film-Coated-Scored Tablet: ۶۰mg
ForInjection: ۱۰۰mg
Capsule(SR): ۱۲۰mg
Coated Tablet(SR): ۱۲۰mg

موارد استفاده هيدروكلروتيازيد

هيدروكلروتيازيد در درمان ورم (ناشي از نارسايي احتقاني قلب، سيروز كبدي همراه با آسيت)، درمان با كورتيكوستروئيد و استروژن و نيز بعضي از مشكلات كليوي ( از جمله سندرم نفروتيك، گلومر و لونفريت حاد و نارسايي مزمن كليه)، زيادي فشار خون (به تنهايي يا به عنوان درمان كمكي) كاربرد دارد.

فارماكوكينتيك

جذب هيدروكلروتيازيد پس از مصرف خوراكي نسبتاً سريع است. اين دارو به صورت تغيير نيافته و تقريباً به طور كامل از طريق كليه‌ها دفع مي‌شود. نيمه عمر هيدروكلروتيازيد ۶.۵ تا ۸.۱۴ ساعت مي‌باشد و اثر مدري آن پس از ۲ ساعت شروع مي‌شود. زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر دارو ۴ ساعت و طول اثر آن ۱۲-۶ ساعت است. اثر كاهنده فشار خون اين دارو پس از ۴-۳ روز ممكن است ظاهر شود، ولي براي رسيدن به اثر مطلوب ممكن است تا ۳ الي ۴ هفته زمان لازم باشد.

هشدارها

۱- اين دارو در صورت وجود بي‌ادراري يا مشكل كليوي و در نوزادان مبتلا به يرقان بايد با احتياط فراوان مصرف شود.

۲- اندازه‌گيري فشار خون در طول درمان با اين دارو در فواصل منظم ضروري است.

عوارض جانبي هيدروكلروتيازيد

كاهش فشار خون وضعيتي، اختلالات خفيف گوارشي، كاهش توانايي جنسي، كمي پتاسيم، منيزيم و سديم خون، زيادي كلسيم خون، آلكالوز همراه كمي كلرور خون، زيادي اسيداوريك خون، نقرس، افزايش قند خون و كلسترول پلاسما با مصرف دارو گزارش شده است.

نكات قابل توصيه

۱- اين دارو زيادي فشار خون را درمان نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد، از اين رو مصرف اين دارو ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد.

۲- احتمال بروز كمي پتاسيم خون وجود دارد. بنابراين ممكن است مصرف پتاسيم اضافي در رژيم غذايي لازم باشد. بدون مشورت پزشك، رژيم غذايي نبايد تغيير يابد.

۳- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه ندارند بايد خودداري شود.

۴- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اين كه تقريباً نوبت مصرف بعدي فرا رسيده باشد. در اين صورت مقدار مصرف بعدي نبايد دو برابر شود.

اشكال دارويي هيدروكلروتيازيد

Scored Tablet: ۵۰mg

موارد استفاده انالاپريل

انالاپريل در درمان پرفشاري خون به عنوان داروي كمكي نارسايي احتقاني قلب، پيشگيري از نارسايي علامتي قلبي و ايسكمي كرونر در بيماران مبتلا به اختلال عملكرد بطن چپ، مصرف مي‌شود.

فارماكوكينتيك

جذب گوارشي انالاپريل حدود ۶۰ درصد است. اين دارو پس از متابوليسم، به متابوليت فعال تبديل مي‌شود. اثر دارو پس از يك ساعت شروع مي‌شود و پس از ۶-۴ ساعت به اوج خود مي‌رسد. اين دارو به ميزان ۶۰ درصد از طريق كليه و ۳۳ درصد از طريق مدفوع دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف انالاپريل

اين دارو در بيماري كليوي-عروقي و تنگي آئورت نبايد مصرف شود.

هشدارها

۱- اين دارو در صورت وجود سابقه آنژيوادم، زيادي پتاسيم خون، تنگي شريان كليه، پيوند كليه و مشكل كليوي بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
۲- در بيماراني كه تحت رژيم غذاي شديداً كم‌نمك قرار داشته يا دياليز مي‌شوند، كاهش ناگهاني در ميزان آنژيوتانسين II به علت مصرف داروهاي مهاركننده ACE ممكن است باعث كاهش ناگهاني و شديد فشار خون شود، علاوه بر اين خطر نارسايي كليه ناشي از مصرف داروهاي مهار كننده ACE در بيماراني كه سديم و حجم خون آنها كاهش يافته يا در بيماراني كه مبتلا به نارسايي احتقاني قلب هستند، افزايش مي‌يابد.
۳- در طول درمان با اين دارو، اندازه‌گيري فشار خون در فواصل منظم ضروري است.

عوارض جانبي انالاپريل

كاهش فشار خون، سرگيجه، سردرد، تهوع(و گاهگاهي استفراغ)، كرامپ عضلاني، خشكي مداوم دهان، ناراحتي گلو، تغييرات صدا و حس چشايي، التهاب مخاط دهان، سوء هاضمه، درد شكم، مشكل در كليه، افزايش پتاسيم خون، آنژيوادم، كهير، بثورات جلدي و حساسيت مفرط و اختلالات خوني با مصرف اين دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي

مصرف همزمان اين دارو با داروهاي بيهوش‌كننده، اثر كاهنده فشار خون را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي ممكن است اثر پايين‌آورنده فشار خون انالاپريل را كاهش داده و خطر نارسايي كليه را افزايش دهد. در صورت مصرف همزمان اين دارو با سيكلوسپورين، خطر بروز افزايش پتاسيم خون بالا مي رود. در صورت مصرف همزمان انالاپريل با داروهاي مدر نگهدارنده پتاسيم و مكمل‌هاي پتاسيم، احتمال بروز افزايش پتاسيم خون وجود دارد. همچنين داروهاي مدر ممكن است باعث افزايش اثر كاهنده فشار خون انالاپريل شوند. در صورت مصرف همزمان ليتيم با انالاپريل، دفع ليتيم كاهش يافته و غلظت آن در پلاسما افزايش مي‌يابد. مصرف همزمان الكل و داروهاي مدر يا انالاپريل ممكن است باعث تشديد اثرات كاهنده فشار خون شود.

نكات قابل توصيه

۱- مصرف همزمان اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد.
۲- اين دارو افزايش فشار خون را درمان نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. از اين رو مصرف اين دارو ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد.
۳- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك، كه نياز به نسخه ندارند، بايد خودداري شود.
۴- طي مصرف اين دارو، رعايت رژيم غذايي و محدوديت مصرف سديم اهميت دارد.
۵- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اين كه تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد. در اين صورت مقدار مصرف بعدي نبايد دو برابر شود.

اشكال دارويي انالاپريل
‏Tablet: ۵mg، ۲۰mg

موارد استفاده كاپتوپريل

كاپتوپريل براي كنترل زيادي خفيف تا متوسط فشار خون به تنهايي يا همراه با يك داروي مدر تيازيدي به كار مي‌رود. همچنين در درمان افزايش شديد فشار خون كه به ساير تدابير درماني پاسخ نمي‌دهند مصرف مي‌شود. كاپتوپريل به عنوان داروي كمكي در نارسايي قلبي، پس از سكته قلبي و در آسيب كليوي در بيماران مبتلا به ديابت غير وابسته به انسولين مصرف مي‌شود. كاپتوپريل پس از انفاركتوس ميوكارد در بيماران مبتلا به اختلال در عملكرد بطن چپ و همچنين در درمان نفروپاتي ديابتيك نيز مصرف مي‌شود.

موارد منع مصرف كاپتوپريل

كاپتوپريل در بيماران مبتلا به مشكلات كليوي-عروقي و تنگي آئورت نبايد مصرف شود.

هشدارها

۱- در موارد زير اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود: افراد داراي سابقه آنژيوادم، زيادي پتاسيم خون، تنگي شريان كليه، پيوند كليه و مشكل كليوي.

۲- در بيماراني كه تحت رژيم غذايي شديداً كم‌نمك قرار داشته يا دياليز مي‌شوند، كاهش ناگهاني در ميزان آنژيوتانسين ll به علت مصرف داروهاي مهاركننده ACE ، ممكن است باعث كاهش ناگهاني و شديد فشار خون شود. علاوه بر اين خطر نارسايي كليه ناشي از مصرف دروهاي مهاركننده ACE در بيماراني كه سديم و حجم خون آنها كاهش يافته يا در بيماراني كه مبتلا به نارسايي احتقاني قلب هستند، افزايش مي‌يابد.

۳- در طول درمان زيادي فشار خون با كاپتوپريل، اندازه‌گيري فشار خون در فواصل منظم ضروري است.

عوارض جانبي كاپتوپريل

كاهش فشار خون، سرگيجه، سردرد، تهوع(و گاهگاهي استفراغ)، كرامپ عضلاني، خشكي مداوم دهان، سرفه، تغييرات صدا و حس چشايي، التهاب مخاط دهان، سوء هاضمه، درد شكم، مشكل كليوي، افزايش پتاسيم خون، آنژيوادم، كهير، بثورات جلدي، حساسيت مفرط و اختلالات خوني از عوارض مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي

مصرف همزمان اين دارو با داروهاي بيهوش‌كننده،‌ اثر كاهنده فشار خون را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي ممكن است اثر پايين‌آورنده فشار خون كاپتوپريل را كاهش داده و خطر نارسايي كليه را افزايش دهد. در صورت مصرف همزمان اين دارو با سيكلوسپورين، خطر بروز زيادي پتاسيم خون افزايش مي‌يابد. در صورت مصرف همزمان كاپتوپريل با داروهاي مدر نگه‌درانده پتاسيم و مكمل‌هاي پتاسيم، احتمال بروز زيادي پتاسيم خون وجود دارد. همچنين داروهاي مدر ممكن است باعث افزايش اثر كاهنده فشار خون، كاپتوپريل شوند. در صورت مصرف همزمان ليتيم يا كاپتوپريل، دفع ليتيم كاهش يافته و غلظت آن در پلاسما افزايش مي‌يابد. مصرف همزمان الكل و داروهاي مدر با كاپتوپريل ممكن است باعث تشديد اثرات كاهنده فشار خون شود.

نكات قابل توصيه

۱- مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد.

۲- اين دارو افزايش فشار خون را درمان نمي‌كند، اما آن را كنترل مي‌نمايد. از اين رو مصرف آن ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد.

۳- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه ندارند، بايد خودداري شود.

۴- طي مصرف اين دارو، رعايت رژيم غذايي و محدوديت مصرف سديم اهميت دارد.

۵- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اين كه تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد. در اين صورت از دو برابر كردن مقدار مصرف دارو بايد خودداري شود.

اشكال دارويي كاپتوپريل

Tablet: ۲۵ mg، ۵۰mg

موارد استفاده آملوديپين

آملوديپين براي درمان پرفشاري خون و آنژين پكتوريس تجويز مي‌شود.

مكانيسم اثر

آملوديپين باعث مهار انتقال كلسيم به داخل سلول‌هاي عضله قلب و عضلات صاف جدار عروق مي‌شود.

فارماكوكينتيك

آملوديپين پس از تجويز به فرم خوراكي به خوبي جذب مي‌شود. فراهم زيستي دارو حدود ۶۵-۶۰% است. دارو به ميزان ۹۷.۵% به پروتئين‌هاي پلاسما متصل مي‌شود. نيمه عمر دارو ۳۵ تا ۵۰ ساعت است و به طور وسيعي در كبد متابوليزه مي‌شود.

موارد منع مصرف آملوديپين

در صورت بروز بيش حساسيتي نبايد از اين دارو استفاده كرد.

عوارض جانبي آملوديپين

سردرد، سرگيجه، بي‌خوابي، برافروختگي، تپش قلب، درد قفسه سينه، تهوع، درد شكم، يبوست و تب از عوارض جانبي مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي آملوديپين

۱- مصرف همزمان اين دارو با آدنوزين خطر بروز براديكاردي را افزايش مي‌دهد.

۲- مصرف همزمان اين دارو با گريپ فوروت سطح خوني آملوديپين را افزايش مي‌دهد.

نكات قابل توصيه

۱- پزشك، داروساز، پرستار يا دندانپزشك خود را از مصرف اين دارو مطلع سازيد.
۲- براي جلوگيري از احساس سرگيجه، نشستن و برخاستن به آرامي‌ انجام شود.
۳- فشار خون خود را به طور منظم چك كنيد.
۴- به ندرت ممكن است در شروع اين دارو يا با افزايش دوز آن احساس درد قفسه سينه پيدا كنيد. در صورت بروز با پزشك خود مشورت كنيد.
۵- در صورت بارداري يا شيردهي يا قصد به آن به پزشك اطلاع دهيد.

موارد استفاده ستريزين

ستريزين در درمان علامتي رينيت آلرژيك فصلي يا دائمي، التهاب آلرژيك ملتحمه، خارش، كهير، عطسه، آب ريزش بيني و همچنين در كاهش علايم ناشي از آسم آلرژيك مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر

اثرات آنتي‌هيستامين اين دارو به علت رقابت با هيستامين در اتصال به گيرندهH۱ است. كاربرد آن در كاهش علايم ناشي از آسم آلرژيك ممكن است به دليل جلوگيري از اثرات انقباضي هيستامين در برونش‌ها در اين بيماران باشد.

فارماكوكينتيك

اثر ستريزين حداكثر يك ساعت بعد از مصرف ظاهر مي‌شود. در صورت مصرف با غذا سرعت جذب دارو كاهش مي‌يابد.

نكات قابل توصيه

اين دارو ممكن است باعث منگي شود.

مقدار مصرف ستريزين

در بزرگسالان به عنوان آنتي هيستامين مقدار ۵ تا ۱۰ ميلي‌گرم روزانه مصرف مي‌شود.
كودكان: در كودكان ۶-۲ سال ۲/۵ ميلي گرم روزانه تا حداكثر ۵ ميلي‌گرم روزانه مصرف مي‌شود.

اشكال دارويي ستريزين

F.S.Tablet:۵mg
F.S.Tablet:۱۰mg

موارد استفاده مينوكسيديل

مينوكسيديل موضعي براي درمان طاسي مردانه آندروژنيك در مردان و زنان به كار مي‌رود .احتمالاً تأثير اين دارو در مرداني كه بيشتر موهاي قسمت جلوي سرشان ريخته است، كمتر از افرادي است كه مبتلا به طاسي آندروژنيك ساير نواحي مي‌باشند.

مكانيسم اثر

به نظر مي‌رسد كه اثر اين دارو به واسطه افزايش جريان خون جلدي ناشي از گشادي عروق، تحريك فوليكول‌هاي مو از وضعيت استراحت به رشد فعال و تحريك سلول‌هاي فوليكول مو باشد.

فارماكوكينتيك

مقدار ناچيزي از مينوكسيديل موضعي از طريق پوست سالم جذب مي‌شود. ۳/۹-۱/۶% از كل داروي استعمال شده، به صورت سيستميك جذب مي‌شود و چنانچه دارو بر پوست ملتهب به كار برده شود جذب افزايش مي‌يابد. اثر دارو حداقل چهار ماه پس از شروع درمان دو بار در روز با داروي ۲% و دو ماه براي داروي ۵% شروع شده و طي يك سال به حداكثر مي‌رسد. به نظر مي‌رسد كه ۴-۳ ماه پس از قطع درمان، موهاي جديد حاصل از درمان شروع به ريزش نمايند و پيشرفت ريزش مو مجدداً از سر گرفته شود. تقريباً ۹۵% از دارويي كه به طور سيستميك جذب شده است طي چهار روز از طريق كليه‌ها دفع مي‌شود.

هشدارها

۱- در صورت وجود بيماري‌هاي قلبي-عروقي، افزايش فشار خون، التهاب يا جراحت پوست از قبيل پسوريازيس پوست سر يا آفتاب‌ سوختگي شديد دارو بايد با احتياط مصرف شود.
۲- فشار خون،‌ ضربان قلب و وزن بيماران تحت درمان با مينوكسيديل موضعي را بايد تحت نظر قرار داد.
۳- مصرف مكرر مينوكسيديل موضعي ممكن است منجر به جذب سيستميك آن و بروز عوارض جانبي شود

عوارض جانبي مينوكسيديل

بروزمشكلات نادري همچون واكنش آلرژيك (بثورات جلدي و ورم صورت)، خارش، تشديد طاسي، سوختن پوست سر، سرگيجه، اگزما، التهاب فوليكول‌ها، سردرد، كاهش توانايي جنسي، خستگي، اختلالات بينايي، احتباس آب و سديم و كاهش دقت بينايي با مصرف اين دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي

مصرف همزمان مينوكسيديل موضعي با فرآورده‌هاي حاوي كورتيكواستروئيدها، مشتقات نفتي و يا رتينوئيدها ممكن است با افزايش نفوذپذيري استراتوم كورنئوم باعث تشديد جذب جلدي دارو شود. مصرف همزمان مينوكسيديل موضعي و سيستميك به دليل احتمال جذب سيستميك داروي موضعي، ممكن است خطر سميت آن را افزايش دهد.

نكات قابل توصيه

۱- به دليل خطر جذب سيستميك، دارو بيشتر از مقادير و دفعات توصيه شده و يا بر ساير نقاط بدن استعمال نشود.
۲- از استعمال ساير فرآرده‌هاي پوستي بر نواحي تحت درمان با دارو اجتناب شود.
۳- از تماس دارو با چشم‌ها، بيني يا دهان خودداري شود. در صورت تماس اتفاقي، نواحي آلوده با مقادير زياد آب شستشو داده شوند.
۴- دست‌هاي آغشته به دارو بلافاصه پس از استعمال شستشو داده شوند. براي تسريع در خشك كردن موها از سشوار استفاده نشود.
۵- ريزش مو ممكن است تا دو هفته پس از شرع درمان ادامه يابد ولي چنانچه بيشتر ادامه يافت، بايد به پزشك اطلاع داده شود. چنانچه رشد مو پس از گذشت ۴ ماه از شروع درمان بهتر نشد، ادامه درمان بايد مورد تجديد نظر قرار گيرد.

مقدار مصرف

بزرگسالان تا سن ۶۵ سالگي: بدون توجه به ميزان نواحي بدون مو، يك تا حداكثر دو ميلي‌ليتر از محلول ۲% دو بار در روز بر فرق سر استعمال مي‌شود.

اشكال دارويي مينوكسيديل

Topical Solution: ۲%، ۵%